اللهمّ عجّل . . .
آن هنگام که بر فراز گستره سجاده، سربر خاک میکشم و قبله را صدا میزنم، انتظار، آن کلمات مقدسِ همیشه
را بر زبانم جاری میکند و به یادم میآورد که در تمام قنوتها، یک دعای غمناک را تکرار کنم: اللهمّ عجّل ...
انتظار، نان سفره من است. انتظار، رخت شادی و سوگ من است. انتظار، سایه سر من است. انتظار، رنگ در و
دیوار خانه من است. انتظار، نام دیگر من است.